Przejdź do głównej zawartości

Posty

Wyświetlanie postów z luty, 2015

Klub komediowy

Warszawski klub komediowy od niedawna ma nową siedzibę. Obecnie można do niego zawitać tuż przy Placu Zbawiciela, wchodząc od ul. Nowowiejskiej.  http://teatralny.pl/teatr/klub-komediowy,881.html Jedak nie sama nowa siedziba jest tu najważniejsza. Klub komediowy to klubokawiarnia i miejsce pełne ciekawych inicjatyw. Można więc w nim natrafić na występy Teatru improwizowanego czy pokazy stand-uperów. Zdarzają się również wieczory poświecone kabaretom literackim czy upływające w bardzo dobrej muzyce. Jednak poza stawą dla ducha w Klubie komediowym można znaleźć i coś dla ciała. Stali bywalcy klubokawiarni ceną sobie to miejsce przede wszystkim za promowanie niezamężnej komedii oraz odważne podejście do eksperymentów. Samym twórcom zależy zaś na tym, aby Klub komediowy swoim charakterem nawiązywał do Kabaretu Starszych Panów, Piwnicy pod Baranami czy tradycji amerykańskich Comedy Clubs.

Klaps! 50 twarzy greya

  Tytuł filmu „porno dla mamusiek”, który w walentynki wszedł do kin, wcale nie jest przywoływany przeze mnie bez powodu. Jednak kolejny powód do odmieniania przez niemal wszystkie przypadki „50 twarzy Greya” stał się dla mnie idelanym pretekstem do nawiązania do sztuki „Klaps! 50 twarzy Greya”. Ten kto widział miał ogromne szczęście. Ci co nie mieli okazji niech żałują. Bo przedsawienie to bardzo żwawa, ale i niezwykle śmieszna opowieść. Poza samą niezwykłą warstwą tekstową do odbiorców przemawia głównie to, że aktorzy bawią się w czasie sztuki, tak samo dobrze jak widzowie. Dzieło jest niezwykle udaną parodią, która daje bardzo wiele klapsów w tyłek. Spragnionych reszty pikantnych kąsków odsyłam do całej recenzji: http://teatralny.pl/recenzje/klaps-czyli-50-twarzy-greya,384.html

DZIECI ZONY

Tak właśnie brzmi jednego z najnowszych spektakli Poznańskiego Teatru Nowego. Premierę sztuki zaplanowano na 24 stycznia. Reżyserem Dzieci Zony jest Grzegorz Reszka, który wziął na warsztat przekład Jakuba Adamowicza. Zona to specyficzna „kraina”. Niewielki raj, odgrodzony od reszty świata wielkim murem. Zona rządzi się swoimi prawami. To co niezbędne – od pieniędzy czy marzeń dostarcza państwo. Najbardziej „zasłużeni” mają nawet szansę na medal. Doceniane są przede wszystkim skromność oraz wierność. Dobrze jest także wykazywać się posłuszeństwem i na wszelki wypadek trzymać język za zębami. Sytuacja zmienia się gdy wśród dzieci zony pojawia się przybysz z wolnego świata. Jego propozycja wydaje się nie do odrzucenia. Pytanie tylko czy żyjący za murami będą w stanie zrezygnować z raju. Więcej na temat repertuaru Teatru Nowego z Poznania.